การศึกษาระดับจิตพิสัยของนักเรียนนักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอหลังการใช้จิตพิสัยสอดแทรกในกระบวนการเรียนการสอนปีการศึกษา 2542
ปีที่ทำวิจัย
: มีนาคม พ.ศ. 2543
คณะทำงาน
: นายวิเชียร พันธ์เครือบุตร. นางสาวสมคิด
ลาภขจร.
การเผยแพร่
: การสัมมนาวิชาการโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอ
2543.
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบระดับจิตพิสัยของนักเรียน นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอ หลังการใช้กระบวนการเรียนการสอนจิตพิสัย ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2542
โดยศึกษาจากจิตพิสัย 5 ด้าน คือ
ความสนใจใฝ่รู้และสร้างสรรค์
ความมีน้ำใจ ความมีวินัย ความเป็นไทย
การบริโภคด้วยปัญญาในวิถีชีวิตไทย
กลุ่มประชากรที่ใช้ศึกษาวิจัยได้แก่ นักเรียน
นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอ
จังหวัดระยองที่ลงทะเบียนเรียนภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2542 จำนวน
1,173 คน
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้ได้จากสุ่มตัวอย่างแบบเทคนิค
25% โดยใช้แผนกวิชาเป็นหน่วยสุ่มได้จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 293 คน
เป็นนักศึกษาแผนกช่างยนต์จำนวน 99
คน แผนกช่างไฟฟ้าจำนวน
51 คน แผนกช่างอิเล็กทรอนิกส์จำนวน 57
คน แผนกช่างกลโรงงานจำนวน 49 คน
แผนกช่างเทคนิคอุตสาหกรรมจำนวน 14
คน และแผนกเคมีปฏิบัติการจำนวน 23 คน
เครื่องมือวัดระดับจิตพิสัยหลังการใช้กระบวนการเรียนการสอนจิตพิสัย เป็นแบบสอบถาม มาตราส่วนประมาณค่า 5
ระดับ สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าคะแนนเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการแจกแจงค่าที (t-test)
ผลการศึกษาค้นคว้าพบว่า
1. จิตพิสัยโดยรวมของนักเรียน
นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอในแผนกวิชาต่างๆ อยู่ในระดับปานกลาง
2. จิตพิสัยด้านความสนใจใฝ่รู้และสร้างสรรค์ของนักเรียน
นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอในแผนกวิชาต่างๆ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
3. จิตพิสัยด้านความมีน้ำใจของนักเรียน นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอในแผนกวิชาต่างๆ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
4. จิตพิสัยด้านการบริโภคด้วยปัญญาในวิถีชีวิตไทยของนักเรียน
นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอในแผนกวิชาต่างๆ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
5. จิตพิสัยด้านความเป็นไทยของนักเรียน
นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอในแผนกวิชาต่างๆ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
6. จิตพิสัยด้านความมีวินัยของนักเรียน
นักศึกษาโรงเรียนเทคโนโลยีทีพีไอในแผนกวิชาต่างๆ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
